Aldrei aftur Hiroshima!

Í dag er 61 ár síðan bandaríkjamenn vörpuðu kjarnorkusprengju á Hiroshima.  Í fyrradag rakst ég á "Lifandi vísindi" í vinnunni, og fór að blaða í því.  Í þessu blaði var grein um kjarnorkusprengjuna sem varpað var á Hiroshima, og viðtal við Japanskan lækni sem lifði þessa hörmung af.  Ég las greinina upp til agna og var miður mín eftir lesturinn.  Ég hef séð myndir af sprengjunni og ég hef heyrt ýmislegt um þessa kjarnorkusprengju en ég hef aldrei heyrt eða lesið neitt frá fyrstu hendi um Hiroshima.  

Það sem aumingja fólkið þurfti að upplifa!   Þessi japanski læknir lýsti því mjög vel.  Það var á fallegum degi um áttaleytið að morgni til að sprengjunni var varpað á borgina.   Allt varð grátt. Japanski læknirinn hljóp út í garð heima hjá sér og áttaði sig svo allt í einu á því sér til undrunar að hann var allsnakinn.  Einnig sá hann unga konu með lítið barn og þau voru bæði allsnakin.  Sprengjan hafði brætt fötin utan af þeim.  Fötin brunnu inn í hold fólks. Allstaðar var brunnið fólk, fólk án andlits, lík út um allt.  Hiroshima var jöfnuð við jörðu þennan dag.  Tveimur dögum síðar fór að rigna.  Þetta var engin venjuleg rigning, heldur svört rigning ..rammgeisluð! Rigningin brenndi hold þeirra sem hún snerti og eyðilagði frumur í líkama fólks svo margir fengu krabbamein af þessum völdum.   Það tók á að lesa þetta, og sé ég nú að ég hafði lítla hugmynd um hvað virkilega gerðist í Hiroshima þennan dag.  

Eina nótt
með ilmskúf í dökku hári
og hlátra iðandi holds
lýstur því niður
sem eldingu á hemuð augu:
Við munum grafa ykkur.
Og spyrjandi ratsjáraugum
er horft út í hrímfallið
þangað sem elding Þórs
kveikir kalda loga
og himinn brennur við Hiroshima,
gnýr þruma
við gáttir goða og manna:

Við munum grafa ykkur.

Matthias Jóhannessen. 

 

Úff..keyrði fram á slys í dag ..:(

Hræðilegt!  Var mjög brugðið og einnig fólkinu í bílunum við hliðina á mér.  Það var eins og tíminn stöðvaðist.  Sá að það var fólk komið að sem var að hlúa að hinum slasaða, einn maður var að hringja úr gemsanum sínum, væntanlega á sjúkrabíl.  Ég tók á mig rögg og keyrði af stað því ég var fyrsti bíll á eftir slysinu og fullt af bílum fyrir aftan mig.  Varð að taka krók upp á umferðareyju til að komast fram hjá kyrrstæðum bíl sem stóð á miðjum veginum. 

Nú veit ég ekkert hvernig þetta slys bar að , hvort þetta var bílslys eða eitthvað annað en ætla ekki að lýsa þessu neitt frekar með tilliti til aðstandenda.  Eflaust eru aðstandendur búnir að frétta af þessu núna.   En mér var mjög brugðið. Vona innilega  að þetta hafi ekki verið alvarlegt.