Nýbúi í Svíþjóð

 Við seldum, gáfum eða hentum öllu okkar hafurtaski áður en við flúðum Ísland í júni á síðasta ári. Flótti eður ei ,liklega var það beggja blands,ævintýramennska og gífurleg þreyta á öllu baslinu. Fjölskyldan er sú sem ég sakna mest, það er aldrei auðvelt að skilja við fólkið sitt.  
Ég elska landið mitt Ísland, fegurðina og allt sem landið gefur en það verður að segjast eins og er að það er ekkert sérlega auðvelt að lifa á Íslandi. Og fólki er ekki gert neitt sérlega auðvelt að lifa. Ég og minn maður höfðum talað um það að flytja erlendis í þó nokkurn tíma en ákvörðunin um að flytja var samt ekki tekin fyrr en rétt hálfu ári áður en við sigldum frá eyjunni fögru með Norrænu. Með bíl, kerru og hundinn okkar. 

Svíþjóð varð fyrir valinu vegna þess að ég ólst upp í Svíþjóð og hef verið með annan fótin viðloðandi landið þar sem foreldrar mínir áttu íbúð í mörg ár í Svíþjóð sem þau notuðu mest á  sumrin. Heimsóknirnar voru margar. Minn maður bjó einnig í Svíþjóð þegar hann var barn og tenging hans er mikil við landið því móðir hans býr þar en þó ekki á sama landssvæði og við fluttum til. 

Það er vinna að flytja erlendis, tekur óratíma að komast inn í kerfið og mikil skriffinska. Nú rúmum sjö mánuðum síðar erum við komin inn í það mesta en þó ekki alveg allt. Þetta verður auðveldara með tímanum og ég finn að búferlaflutningar eru mjög þroskandi. Þetta er jú meira en að segja það. Sérlega þegar maður er kominn yfir fimmtugt. 

Það er urmull af íslendingum í Svíþjóð. Höfum samt ekki rekist á nema nokkra. 

Nærtækasta dæmið er síðan í dag þegar minn maður var að ganga út úr verslun og heyrði þá á tal ungs pars á íslensku. 
Ungi maðurinn:" Á ég að safna svona skeggi eins og maðurinn í köflóttu skyrtunni? 
Unga konan :  " Oj nei þetta er ógeðslegt"!!   

  Nú eru nærri sjö mánuðir síðan við fluttum til Svíþjóðar. Og ég er alltaf að fá betri mynd af verðlaginu hér. Hér er ódýrara að lifa en munurinn er ekki er nærri jafn mikill og hann var fyrir nokkrum árum. Því það hefur allt hækkað mikið í Svíþjóð. En það sem lækkar innkaupakerruna eru öll tilboðin í verslununum og það margborgar sig að vera meðlimur því þá fær maður afslátt á færibandi. Ég fékk tildæmis 25 króna afslátt í ICA í verslunarferðinni í dag. Það eru heilar 325.- kr íslenskar, munar um það. 

Og það er hægt að safna allskonar stigum og punktum og ég veit ekki hvað inn á meðlimakortið sitt, þetta er mjög sniðugt bæði fyrir kúnnan og verslunina sem heldur þá viðskiptavinum sínum ánægðum. Eins er fjöldinn allur af tilboðum í búðunum. Bæði almenn tilboð og eins sértilboð fyrir meðlimi. Ef maður er duglegur að nýta sér tilboðin lækkar verðið svo um munar.  

Íslenskar matvörubúðir ættu að gera þetta sama því það myndi væntanlega margborga sig fyrir alla.    

Okkur líður ótrúlega vel hér í Svíþjóð. Svíar hafa virkilega tekið vel á móti okkur og eru ljúfir og kurteisir.  Elska fallegu húsin með tígulsteinsþökunum, hús byggð úr múrsteini eða timbri. Það er líka svo ofurauðvelt að skokka hér og hjóla, engar brekkur að þvælast fyrir manni. Og hér er milt veðurfar. Enn sem komið er höfum við verið gífurlega heppin með veðrið, komum hingað í hitabylgju í sumar og veturinn hefur verið mildur. Hér er sumarið fram í október og byrjar að vora í mars og ég get ekki beðið. 
Áfram uh.. Ísland!

Þunna kaffisullið sem ég var að drekka varð allt í einu stórgott og mér hlýnaði allri að innan við lesturinn þannig að húskuldinn bítur ekki á mig lengur.  Frábærar fréttir! 

	Bannað að beita hross harðýgi
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Soffía Margrét Jónsdóttir.

Þegar ég gekk með mitt fyrsta barn, fyrir 22. árum, þá var ég lögð inn á meðgöngudeild Landspítalans sökum þess hvað meðgangan gekk illa.  Mér hundleiddist þetta tvítugri stelpunni en í rúmi við hliðina á mínu var stelpa þremur árum yngri en ég og eftir nokkrar augngotur okkar á milli þá fórum við að tala saman. Það er ekki orðum aukið en þessi stelpa bjargaði sálarheill minni á meðan ég lá á  spítalanum. Hún var svo hlý og skemmtileg með smitandi hlátur og ótrúlega þroskuð miða við aldur. Við fífluðumst og stálumst fram á gangana og alla leið i sjoppuna sem var í öðru húsi. Báðar rétt með klósettleyfi!  Hlógum mikið og höfðum gaman. Úr varð hinn skemmtilegasti tími á spítala sem hefði af öðrum kosti átt að vera hundleiðinlegur.

Við héldum sambandi eftir að við útskrifumst og svo eignuðumst við börnin okkar með 11 daga millibili (hún á undan), hún stelpu og ég strák.   Það var gaman að eiga vinkonu sem átti barn á sama aldri og mitt barn og við héldum miklu sambandi eftir að við eignuðumst börnin.

Eitthverra hluta vegna flosnaði svo upp úr sambandi okkar þegar börnin okkar voru um það bil 3. ára.  En lífið hélt áfram en alltaf öðru hvoru hugsaði ég til þessarar vinkonu minnar.  Lífið er óútskýranlegt og  15 árum seinna var ég mætt í mæðraskoðun á Heilsuverndarstöðina , þá gekk ég með mitt þriðja barn.  Ég sat í biðstofunni og beið eftir að kæmi að mér þegar ég allt í einu rek augun í þessa gömlu vinkonu mína þar sem hún sat rétt hjá mér -  kasólétt eins og ég! 

Það urðu miklir fagnaðarfundir og við hlógum mikið af þessari furðulegu tilviljun.   Ck. þrjár vikur eru á milli drengjanna okkar og nú var það ég sem varð á undan.  Við tókum upp þráðinn þar sem frá var horfið og kíktum á hvor aðra í kaffi, fórum í göngutúra saman með börnin og héldum símasambandi fyrstu mánuðina. En því miður skildu leiðir okkar aftur , það var eins og örlögin ætlaði okkur bara þennan tíma saman.

Síðan við hittumst á meðgöngudeildinni eru liðin sjö ár og ég hitti Soffíu þegar ég heimsótti hana á Líknardeild Lanspítalans fyrir tveimur vikum síðan þar sem hún barðist við illkynja krabbamein.  Það var yndislegt að hitta hana og við áttum stutta en góða stund saman. Spjölluðum um börnin okkar og fleira. Yndi að hlusta hana tala um börnin sín. Hún var svo stolt af þeim.  Þetta var í síðasta sinn sem ég hitti Soffíu.  Kynntumst á spítala og kvöddumst á spítala. 

Ég bið góðan guð um að styrkja og blessa börnin hennar Soffíu og alla hennar ástvini á þessum erfiðu tímum.