Á kosningardaginn fór ég á Esjuna.

Jamm, ég lét loks vera að því , klifraði upp á Esjuna á kosningadag. Svindlaði mér með  extreme-hópnum frá World Class ;).  Við fengum frábært veður og ég var að sjálfsögðu allt of mikið klædd, í sokkabuxum, þykkum íþróttabuxum, ullarpeysu og úlpu. Ég var meira að segja með vettlinga!  Fyrst fuku vettlingarnir og síðan úlpan.  Við tókum þetta létt, örkuðum þarna upp á nokkuð góðum hraða , fórum meira að segja útaf stígnum efst uppi og fórum brattari leið upp á topp.

Erfiðasti en jafnframt skemmtilegasti hlutinn voru klettarnir efst uppi.  Skýtið, ég finn ekki fyrir lofthræðslu á fjöllum, ég sem hélt að ég væri svo lofthrædd.   Mikið ofboðslega var fallegt útsýni uppi á Esjunni!  Ótrúlega falleg sjón að horfa yfir borgina.   Við ætluðum ekki að tíma niður aftur eftir að hafa arkað alla leið upp.   En svo hlupum við niður Esjuna, já alla leið niður.  Það voru þung síðustu skrefin, fæturnir ætluðu varla að bera mig.  

Ég og ein sem  vinnur í WC ákváðum svo  að fara Esjuna á hverjum laugardegi í allt sumar.  Þetta er nefnilega  frábær leið til að þjálfa upp þolið.  Og svo er þetta bara svo ótrúlega skemmtilegt og hressandi. 

Í dag er ég með heilmiklar harðsperrur í lærum og kálfum sem fara versnandi. Miða við fyrri reynslu þá veit ég að harðsperrurnar verða verri á morgun ...úff..en þetta var þess virði!