Hvað komast margir í lítinn Landrover jeppa?

Nú ætla ég að segja ykkur stutta sögu.  Ég var eitt sinn á hestamannamóti á Vindheimamelum.   Þurfti að komast til Akureyrar en eins og góðra hestamanna er siður,  er ekki vaninn ( eða æskilegt) að vera akandi þá daga sem hestamannamótið stóð yfir.  Ég ákvað því að húkka bíl og kippti einni  vinkonu minni með mér svo ég liti betur út með puttann upp í loftið á þjóðveginum.  . 

 Við þurftum ekki lengi að bíða þar til stoppaði hjá okkur lítill Landrover jeppi, TROÐFULLUR af útlendingum.  Fólkið hafði bókstaflega troðið sér ofan á hvort annað, á gólfið , ja allsstaðar þar sem var laust pláss!  Great.."get in" sagði bílstjórinn með hausinn út um bílrúðuna,     ehee.. Við sögðumst halda að það væri ekki pláss fyrir okkur!!  Yes yes ...it's plenty of room..  svo sagði fólkið að þau væri að kanna  hvað væri hægt að troða mörgum inn í Landrover og vildu endilega að við tækjum þátt í tilrauninni . 

  Við litum á hvor aðra ..ég og vinkona mín, með glott á vör  og tróðum okkur svo inn í þessa sardínudós.  Ég lýg ekki þegar ég segist varla hafa náð andanum.  Ég var með hökuna ofan í bringu í einum hnút , sat ofan á lærinu á fransmanni og  var með brjóstin á bústinni konu  á höfðinu. ( Hún var með stór brjóst) Vinkona mín hvarf undir stóran frakka ( Fransmann) samt var hún nú ekki talinn neitt lítil kona.  Þegar við vorum komin upp á Öxnadalsheiði og ég var alveg komin að því að biðja um miskunn og hætta tilrauninni - HRUNDI bíllinn í orðsins fyllstu! Hann bara pompaði niður, hjólin á hliðina.. hláturskast og allir út að skoða!

  Og þarna stóðum við , ég, vinkona mín og 14 útlendingar frá Frakklandi í einum hnapp og störðum á bílinn ( eða flakið).  Fólkið sló sér á lær og virtist ekki hafa miklar áhyggjur af þessu.  Stærði sig af því að hafa komið 16 manns inn í þennan litla jeppa.  ( ég skil það ekki í dag) Ég hef ekki nokkra hugmynd um hvernig fólkið kom sér til byggða en við ég og vinkonan kvöddum fólkið , og héldum okkar leið í átt til Akureyrar.  Gengum fram á dauða kind, tókum niður markið á henni .. ...en það er önnur saga