Hugleiðingar dagsins í dag.

Mér finnst stundum að það sem skiptir mestu máli í lífinu verði útundan hjá mér.  Það er svo mikill hraði í þjóðfélaginu og því verða ástvinir manns og vinir oft að mæta afgangi.  Ég sendi td. ekki jólakort í ár vegna tímaskorts.  Hins vegar fékk ég jólakort frá nokkrum kærum vinum og fjölskyldumeðlimum.  *samviskubit*. Ég hringi allt of sjaldan í fólk sem mér þykir vænt um því á kvöldin er ég örþreytt og nenni ekki að tala, vil helst liggja flöt upp í sófa eða fara upp í rúm að sofa. 

Ég sinni börnunum mínum ekki eins vel og ég vildi vegna anna.  Finnst ég eigingjörn að vera í skóla með vinnu því allur minn tími fer í það.   Olli minn er bara fjögurra ára og þarf á mömmu sinni að halda.  Mamma hans er yfirleitt  pirruð og þreytt þennan örstutta tíma á kvöldin sem hún hittir hann .  Ég vona að ég geti bætt honum þetta upp í sumar þegar að allt fer að róast.  Verst hvað tíminn líður og árin koma víst ekki aftur.  

Hálf þunglyndislegt blogg frá mér í dag.

Kær kveðja                                                                                                                                            Ester Júlía