OOh flensan :(

Langt síðan ég hef bloggað. Próf í líffærafræði um síðustu  helgi sem gekk ágætlega í , vitlaust að gera í vinnunni, Shokkið ætlar að verða svo vinsælt.  Mjög spennandi og skemmtilegt.  Nema hvað í gær í vinnunni þá fór mér að líða svo furðulega, eins og eitthvað væri fast í hálsinum á mér og ég var alltaf að ræskja mig.  Svo varð ég þung yfir höfðinu en reyndi að hrista það af mér. 

Maðurinn minn hringdi svo í mig um fjögurleytið og sagðist halda að hann væri að verða veikur, skrýtinn yfir höfðinu og illt í hálsinum.  Ég hugsaði " Shitt hann varð á undan " en sagði; æ elskan, mér líður nákvæmlega eins    Í gærkvöldi vorum við  eins og hrúgöld..láum í sófanum stynjandi ( veikindastunur ekki láta ykkur detta annað í hug), vælandi hvort í öðru.  Fengum hvorugt stuðning enda sárvorkenndum við sjálfum okkur. 

Í morgun var hálsinn minn orðin ansi rámur og ég var eins og geltandi hundur.  Komin með hita og beinverki í þokkabót.  Og maðurinn minn var eins á sig kominn.  Hringdum í vinnuna okkar og létum vita.  Það var ekki farið með barnið á leikskólann fyrr en ellefu, maðurinn minn sá um það.  Ég hins vegar náði í strákinn í leikskólann.  Dúðuð eins og norðurpólsfari , í dúnúlpu með húfu,vettlinga  og trefil mætti ég á leikskólann , ekki furða þótt ég hefði á tilfinningunni að það væri horft á mig ( var ekki nokkura stiga hiti?) 

Hér sit ég nú fyrri framan tölvuna,  í grænum slopp ( úr Habitat, ekki skurðstofuslopp) eins og reytt hæna um hárið, í bleikum náttbuxum og bleikum bol og geri mitt besta til að skrifa lesanlegt blogg.  

Bið að heilsa ykkur í bili kæru vinir