"Dýr" áfengismeðferð!

Einu sinni heyrði ég að áfengismeðferð fyrir hvern einstakling kostar 600.000.- og það eru nokkuð mörg ár síðan ég heyrði það.  Því finnst mér skrýtið þegar að ónefndur maður sem segir sjálfur að hann hafi ekki haldið sig eiga við áfengisvandamál að stríða , slær því upp að hann ætli í áfengismeðferð af því hann tók ekki ábyrgð á sjálfum sér og keyrði drukkinn á ljósastaur.  Bara  sísvona , svipað eins og ef hann segðist ætla út í bakarí að kaupa  vínarbrauð þótt ekki teldi hann sig vera sykurfíkil. Jú hann vill ólmur sanna og sýna fyrir fólki að hann iðrist gjörða sinna og það er fínt, en mér finnst sorglegt að fólk geti bara hoppað í rándýra meðferð á dramantískan hátt til þess að iðrast fyrir alþjóð. Oft hefur verið sagt að alkinn noti alkaholisman sem  afsökun á gjörðum sínum en það á ekki einu sinni við í þessu tilviki. 

Ekki misskilja mig, ég er fylgjandi því að fólk taki ábyrgð á sínu lífi og fari í áfengis/vímuefnameðferð en mér finnst alltaf skrýtið þegar að fólk notar áfengismeðferð sem skálkaskjól.  Svolítið svipað og konan sem notaði áfengismeðferðina sem heilsuhæli  eftir mánaðarlanga drykkjutúra þar sem hún var gjörsamlega búin á líkama og sál.  Og þegar að leigubíllinn sótti hana á Vífilstaði , þá lét hún leigubílstjórann keyra sig beint í ríkið. 

 En kannski er hann alki eftir allt saman, það er alltaf erfiðast að viðurkenna fyrsta skrefið, svo ég tali nú ekki um fyrir framan alþjóð. 

 

 

Ísdrottningin.

Núna langar mig að segja ykkur frá bók sem ég var að klára að lesa.  Hún heitir "Ísdrottningin" og er  eftir sænskan höfund. Söguefnið er sótt til lítils bæjar í Svíþjóð ( fæðingarbær höfundar).  Falleg myndlistakona finnst skorin á púls í baðkari sumarhúsinu sínu í bænum, frosin föst í vatninu í baðkarinu , hárið kleprað af ís og storknað blóð út um allt.  Ung kona ( aðalsöguhetjan) sem er gömul vinkona þeirrar látnu flækist óvænt inn í morðmálið ( því þetta reyndist vera morð) og fer hún að rannsaka málið á eigin spýtur og þar sem hún er rithöfundur ákveður hún að skrifa bók um þessa vinkonu sína sem fannst látin. Enda þegar kafað var dýpra í líf vinkonunar látnu, þá reyndist líf hennar vera hulið miklum leyndardómum.   Allskonar gömul mál koma upp á yfirborðið og úr verður hin besta lögreglusaga.   

Ég var ánægð með bókina, hún er skemmtilega skrifuð og ég gat varla látið hana frá mér.  Reyndar var farið soldið úr einu í annað, smá ruglingsleg á köflum og stundum varð ég hálfþreytt á henni, en ég lagði bókina þó ekki oft frá mér.   

Smart litli rann úr stæðinu !!!!

Ég er komin á æðislegan bíl!  Hann er rauður og svartur..blæjubíll og pæjubíll,  pínulítill og ferlega sætur. Geggjað að keyra hann! Fæ að hafa hann í fimm vikur á meðan Mangó er í fríi. En hann hefur sjálfstæðan vilja, komst að því í dag. Hann ákvað að færa sig sjálfur úr stæðinu til að kyssa stóran Avensins á rassinn..og skyldi að sjálfsögðu eftir  rispu bæði á sér sjálfum og á hinum bílnum.  Smartbíllinn - já hann heitir það - er nefnilega mjög léttur. 

'Eg hefði getað svarið að ég setti hann í handbremsu í morgun, hann er nefnilega hálfsjálfskiptur og enginn parkgír á honum, og eitt finnst mér mjög skrýtið, að hann var búin að standa á stæðinu síðan fyrir klukkan tíu í morgun og svo gerist þetta á milli 16:30 og 17:00!  En það þýðir ekkert að spá í því. Þetta er búið og gert.  Eigandi hins bílsins tók þessu mjög létt, var þvílíkt almennilegur og þetta var bara ekkert mál.  Eigandi Smartbílsins og vinnuveitandi minn var heldur ekkert að æsa sig yfir þessu, tók þessu bara  mjög rólega með miklu jafnaðargeði....ég var sú eina sem hefði þurft áfallahjálp, ég var jú á bílnum í morgun og þetta var fyrsti dagurinn minn á honum.  Samt er þetta eitthvað svo týpískt ég og mín seinheppni.  En þetta kemur örugglega ekki fyrir aftur ...nú verður Smart litli settur í algjöra gjörgæslu. 

Og mikið rosalega er gaman að keyra Smart litla. Hann er þvílíkt sprækur þótt hann sé pínulítill, næstum eins og ég ímynda mér að sé að keyra mótorhjól. Alla vega sá bíll sem kemst næst því.      Ég horfi á hann út um gluggann í þessum skrifuðu orðum, þarna stendur hann lítill og sætur í stæðinu sínu, kyrfilega settur í handbremsu og harðlæstur að sjálfsögðu.     Hann verður svo "massaður" í næstu viku..þá sést rispan ekki neitt.   :D

Óheiðarleiki

Ég ætlaði að skrifa um bækur en mig langar frekar til að blogga um það sem mér er efst í huga núna...  "heiðarleika" eða réttara sagt "óheiðarleika".  Aldrei virðist ég ætla að læra af reynslunni varðandi það að treysta fólki í blindni! Eflaust er það af því að ég vil frekar trúa á það góða í fólki og einnig að ekki  finnst mér rétt gagnvart hinum heiðarlegu að vantreysta öllum.  Samt er það svo að það kemur sjálfri mér um koll að lokum. Ég þarf að hlúa betur að sjálfri mér.   Það geri ég m.a. með því að hætta að treysta hverjum einasta manni í blindni. 

Ég hef lent í því tvisvar undanfarið að vera svikin og bæði skiptin varða viðskipti.  Og í bæði þessi skipti hafa viðskiptin farið fram í gegnum netið. Fólk getur verið ótrúlega ósvífið þegar að viðskipti fara ekki fram auglitis til auglitis.. heldur andlitslaust.    Og  þegar skellurinn kemur...sárnar mér það alltaf jafnmikið ...ef ekki meira.

Hrakfarir í Kristjanínu!

Þá eru komnar inn myndir af árshátíðinni og fleri myndir!  Það var semsagt ÆÐISLEGT í Köben.  Árshátíðin var þvílíkt vel heppnuð, mikið dansað og mikið stuð.  Á laugardaginn var geggjað veður og maður fór auðvitað á strikið eins og sannur íslendingur..eyddi einum og hálfum tíma inní H&M en mér til afsökunar, var það eina búðin sem ég fór í.   Um kvöldið var búið að panta borð fyrir 25 manns úr hópnum á ítölskum veitingastað á Bredegate..man ekkert hvað staðurinn heitir en það skiptir ekki öllu.  Geggjað gaman þar, æðislegur maturinn, mikið sungið og frábær stemning.  Þjónarnir voru frábærir, svo skemmtilegir og þarna var þvílíkt hæfileikaríkur barþjónn sem kastaði flöskum og glösum upp í loftið og greip svo fyrir aftan bak og ég veit ekki hvað!  Var eflaust á keppninni sem var hér á landi um síðustu helgi..kæmi mér alla vega ekki á óvart!

  Um tólfleytið kom eitthvað fát á mannskapinn, Hrafnhildur kominn með hausverk og það var pantaður leigubíll og ég, Hrafnhildur, Davíð og Eyjó fórum upp á hótel.  Ég dauðsá svo eftir því , af því mig langaði ekki að hætta djamminu svona snemma.  En í staðinn fyrir að fara aftur á staðinn, sat ég í lobbýinu til klukkan hálffjögur um nóttina.  Reyndar var alltaf að koma fólk að kjafta við svo það var ekki alleiðinlegt ..en samt..æ hefði frekar viljað vera á diskóteki að dansa!

Næsta morgun voru allir vaktir með símhringingu úr lobbýinu, nú átti að koma sér úr herberginu fyrir klukkan tíu.  Frekar skrýtin tímasetning fannst okkur en hlýddum að sjálfsögðu.  Klukkan var bara tíu og rútan átti ekki að koma fyrr en 19:30 að ná í liðið svo við ákváðum nokkrar að fara í Kristjaníu. 

Vá hvað sá staður var fríkaður.  Fílaði hann í botn!  En ég var ekki fyrr komin inn fyrr en hællinn datt undan skónum mínum ..ææ ..og ég fór í hálfgert fát!  Var bara með eina aðra skó upp á hóteli og það voru háhælaðir ballskór!  Bað hasshausinn í básnum þar sem ég var stödd að hjálpa mér og hann sagðist eiga lím...ég fór úr skónum og hann reyndi sitt besta við að líma hælinn á skóinn með tonnataki en allt kom fyrir ekki! Þá kom annar ljúflingur að og sagðist getað reddað mér.  Fór inn í kofa og kom aftur með risakassa af allskonar dóti.. hann gróf ofan í kassann í dálitla stund og kom svo með tvenna skó , aðra noname og hinir voru fínustu Pumaskór akkúrat í mínu númeri!

Gæinn vildi fá 300 kall danskar fyrir skóna en ég var ekki  með krónu á mér, bara kort.  Ég skakklappaðist hangandi utan í Sonju af stað og við hittum fljótlega stelpur úr worldclass, þar á meðal Bryndísi sem vinnur í afgreiðslunni og hún lánaði mér 200 kall.  Ég skakklappaðist til baka ( því það var erfitt að ganga á skóm bara með einum hæl) og bauð pumagæjanum 200 kall fyrir skóna.  Hann gerði sig frekar fýlulegan í framan og ég setti upp hvolpasvip og sagði "please, you must help me" og þá sagði hann ( á dönsku) " já já ef þú lofar að borga mér 100 kall þegar þú kemur aftur til Kristjaníu...og auðvitað samþykkti ég það, hvað annað :D.  Og hann gaf mér sokka í kaupbæti!

Æ þetta voru svo miklir ljúflingar þarna..allir svo djollý , meira að segja stóru hundarnir sem gengu lausir þarna um allt voru flaðrandi upp um okkur.  Ég hefði viljað eyða mikið lengri tíma í Kristjaníu en það var frekar kalt og maður var ekki alveg rétt stemmdur.  

Við Sonja gengum svo út úr Kristjaníu , spurðum til vegar niðrí miðbæ, því við vissum ekkert hvar við vorum í bænum.  Gengum svo í tuttugu mínútur og vorum allt í einum komnar að Café Norden á Strikinu!    Þetta var sem sagt ekki lengra frá.   Fengum okkur kaffi og röltum síðan um á Strikinu , kíktum í þær búðir sem voru opnar og höfuðm það bara kosý.   Ákváðum svo að kíkja á Outlett útsölur sem við vorum búnar að frétta af á eitthverri bryggju, tókum leigubíl ( enn einn) þangað.  Þetta voru allskonar búðir,  Noa Noa, Dísel, Levis, Benetton og fleiri.  En þarna vorum við dottnar úr öllu búðarstuði, vorum hvorugar í skapi  fyrir búðarráp svo við ákváðum að ganga heim á hótel .  

Þegar þangað var komið voru allir frekar þreyttir og pirraðir og flestir búnir að ákveða að taka leigubíl á Kastrup í staðinn fyrir að bíða eftir rútunni sem var ekki væntanleg  fyrr en eftir marga tíma.  Enda hafði fólk engan stað til að vera á , nema töskuherbergið sem við höfðum undir farangurinn.   Svo það var drifið sig út á völl , fínt að hafa rúman tíma í flugstöðinni, kíktum í búðir og fengum okkur að borða ..vorum svo komnar heim til íslands um ellefuleytið um kvöldið.

Frábær ferð í alla staði... setti inn þær myndir sem ég tók úr símanum mínum , þær eru betri en engar, set fleiri myndir inn seinna.  

Lilja 4 ever ........Hryllingur!!

ÉG ætlaði mér ekki að blogga í kvöld en ég bara hreinlega  VERÐ að tjá mig um myndina  Lilja 4 ever  sem ég horfði á fyrr í kvöld.  Ég er gjörsamlega í sjokki eftir þessa mynd.   Ég vissi ekkert hvað ég var að fara að horfa á, datt "óvart" inn í myndina sem varð alltaf hryllilegri og hryllilegri þegar á leið, og ég áttaði mig fljótlega á því um hvað hún snérist.  MANSAL! Þvílíkur hryllingur og ógeð!  Ég táraðist margoft yfir myndinni, litla stráknum sem átti hræðilegan föður sem barði hann, henti honum út, sprengdi boltann hans og fleira.  Stráknum sem  þráði svo heitt að eignast alvöru fjölskyldu. Og Lilja var sú eina sem lét sér annt um hann.  Og hann var sá eini sem þótti vænt um Lilju. 

Það var eins og enginn gæti sýnt neinar mannlegar tilfinningar eða hlýju þar sem Lilja átti heima í Eistlandi.  Ekki einu sinni mamma Lilju sem afsalaði sér forræðinu yfir henni og sagði ástæðuna vera að hún hefði fæðst óvelkominn í heiminn.   Mamman flutti svo bara  til Ameríku með nýja manninum dauðfegin að vera laus úr grámygluðum hversdagsleikanum og skyldi Lilju dóttur sína eftir!   Og viðbjóðurinn sem mætti Lilju þegar hún fór til Svíþjóðar.  Hún var ástfangin og stóð í þeirri meiningu að vera elskuð til baka en það kom annað í ljós þegar hún kom yfir til Svíþjóðar og hórmangarinn tók á móti henni.    Ógeðskallar keyptu hana af hórmangaranum sem læsti hana inni á hverri einustu nóttu.  Og aldrei sá hún "elskhuga" sinn aftur enda var sá bara tengiliðurinn í Eistlandi sem  lofaði stelpum gulli og grænum skógum ef þær myndu vilja flytja með honum " heim" til Svíþjóðar.   

Ég er í SJOKKI eftir að hafa horft á þessa mynd,  ég vissi að þetta er til í heiminum og mikið af því en myndin var svo raunverulega tekin og stelpan sem lék Lilju lék þetta hlutverk ótrúlega vel, það var ekki hægt annað en að bresta í grát og ennþá langar mig til að gráta . 

Týnt fólk, týnd taska og árshátíð World Class í köben!

Komin heim eftir geðveika árshátíð! Byrjaði nú ekki vel, týndi öllu liðinu á Kastrupflugvelli og fann ekki töskuna mína! Fór út að gá að liðinu og svindlaði mér svo inn aftur.  Það kom æðandi að mér kolbrjálaður tollvörður og ég sver það, ég hélt hún myndi berja mig! Ég reyndi að útskýra mál mitt  á meðan hún hvæsti á mig , svo spurði hún hvaðan ég væri og ég sagði - íslandi, þá nánast sagði hún mér að drulla mér inn og tala við fólkið í "reception".  Ég hljóp inn og náði tali af konu þar sem sagði að þau þjónustuðu reyndar ekki Iceland express.. (Vá þarna féllust mér nánast hendur) en ´þetta var almennilegri kona en tollvarðardruslan og hún sagði mér að bíða meðan hún athugaði málið.

Ég beið í korter og þá kom hún með þær fréttir að tvær stórar rútur hefðu farið með íslendinga fyrir skömmu og þá vissi ég að ég hafði misst af rútunni..:'(.  En töskuna varð ég að finna.  ÉG hafði ekki hugmynd um hvort taskan hefði farið með þeim eða hvort hún væri týnd í flugstöðinni.  Allt í einu sé ég töskuna mína ( áberandi rauð taska) eina á færibandi sem var ekki í gangi.  Það var mikill léttir. Þannig að ég fór út með töskuna og tók leigubíl á hótelið.    Þar voru allir og enginn hafði tekið eftir að mig vantaði ..ég fyrirgaf það vegna þess að rúturnar voru tvær og tveggja hæða þar að auki og við vorum eitthvað um 80-100 manns.   Eftir að hafa komið mér fyrir og skroppið aðeins á kaffihús niðrí bæ og til baka aftur, var tími til kominn að hafa sig til fyrir árshátíðina.  Rúta náði í okkur kl. 17:30  og fór með okkur á stað sem heitir Sejlklubben Frem - Siglingarklúbburinn Fram ef einhver skyldi þetta ekki ;).  Þetta var staður sem leigður var út fyrir allskonar skemmtanir. 

Árshátíðin var vægast sagt æðisleg...rosafjör og gaman, maturinn góður, stemningin æðisleg, skemmtiatriðin frábær.  Dansaði í tvo tíma, frábær diskótekari, en ég djammaði nú svo sem ekkert lengi því ég hafði bara sofið í tvo tíma nóttina áður og var orðin ansi þreytt þegar ég drullaðist heim á hótel um tólfleytið. 

Það skeði margt annað skemmtilegt í þessari ferð sem stóð í tvo daga og ég skrifa fljótlega ( mjög fljótlega) meira um það ( td. skemmtileg uppákoma í Kristjaníu) og set inn myndir. 

Sjáðu hvernig stjörnumerkin 12 upplifa dauðastundina..

 Hrútur: Hver stjórnar hér? Ég myndi vilja hitta Guð strax núna. Er ég dauð/ur? Æi, ég var alveg viss um að það myndi aldrei koma fyrir mig!, Hvar get ég fengið svona konungleg krystal bakljós með hvítu ljósi eins og þetta hér?? 

Naut: Þegar Nautið yfirgefur líkamann áttar það sig á því að hann/hún að er ekki lengur með maga og fer þegar tilbaka í líkamann, réttara..hlunkast niður með dynk.
Þar sem það sér ekki göngin, ljósið, Guð o.sv.fr. verður það til þess að Nautið verður
vantrúað það sem eftir er ævinnar.

Tvíburinn:
Lykilatriðið fyrir Tvíburann í dýrahringnum er það ekki upplifunin sjálf, heldur hvernig
þeir geta skreytt frásögnina eða skrifað um.
Þar sem Tvíburinn er áhyggjulausastur allra í heiminum, nema þegar þeir eru ekki
í símasambandi..þá hoppa þeir snögglega til baka í líkamann ---
talandinn vaknar til lífsins á undan restinni af líkamanum...

Krabbinn:
Krabbinn getur vel orðið 125 ára og hann upplifir venjulega ekki nálgun dauðans,
en getur komist hræðilega nálægt því að upplifa dauðann þegar þeir verða hugrakkir
og voga sér út af heimilinu til að ná í ?björg? í búið ...

Ljónið:
Neiiiiiiiiii, ég er EKKI dauð/ur.. Ég er ekki, ég er ekki, ég er ekki... Hvaða gaurar eru þetta í hvítu skikkjunum? Hvað eru þeir að syngja...? Þeir eru falskir.. Ég get sko sungið betur en þetta!.. Hvar er stjórnandi kórsins?
Ég þarf hátalara núna strax. Ef það er Rolling Stones eða Spin, þá tek ég ekki símann.?..

Meyjan:
Eftir að hafa unnið 60 tíma án hvíldar, þá hrynur Meyjan niður og yfirgefur líkamann.
Hún líður í gegnum þessi afar snyrtilegu og glitrandi ljósa göng, fær annað slagið hugmyndir
í sambandi við endurbætur..en verður fljótlega svo áhyggjufull þegar henni verður hugsað
til þess ef að ástvinir hennar geta ?komist af án hennar? að hún hrekkur til baka inn í líkamann
eins og hvít elding, sest upp, lítur á klukkuna og fullvissar sig rólega um það að hún sé lifandi..

Vogin:
Flýtur út úr líkamanum, aftur til baka, aftur út, aftur til baka, að lokum út aftur...
Vogin sér göng og titrandi ljós við endann á þeim. ? Vá,,er þetta Jesús?
Bíddu við, er það kannski Kwan Yin.. Það lítur út eins og eitthvað sem hún myndi klæðast.?
Án þess að geta ákveðið hvort hún eigi að fara gegnum göngin ( eftir allt..hvað er dauðinn
ef að maður getur ekki upplifað hann með einhverjum?)
Vogin endar aftur í líkamanum vegna vanskila, ásótt af dularfullri áráttu um að setja á
stofn stefnumóta þjónustu fyrir villuráfandi sálir.

Sporðdrekinn:
Þar sem Sporðdrekinn hefur níu líf, þá hættir þeim til að fá hugdettur um hinar og þessar
aðstæður sem geta hrundið af stað aðdraganda dauðastundarinnar..
Næstum dauðir, geta fæstir komist að enda gangnanna án þess að hitta einhverja veru sem
þeir hafa stjörnu sex með.. Þegar þeir eru spurðir að því hvern þeir vildu fá til að taka á móti
þeim hinum megin, þá nefna 75% þeirra uppáhalds vampíruna sína, og Medúsa kemur sterklegast
til greina.

Bogamaðurinn:
Bogamaðurinn flýtur út úr líkamanum og verður að hlægja að því hversu heimskur hann/hún var
að hafa keypt bóndabæin..
Eftir að hafa BROTIST gegnum ljósagöngin, þá aftekur hann það að snúa aftur til líkamans,
þar sem hann hefur gert í því með óhöppum að reyna að komast úr honum í öll þessi ár.
Þar sem Bogamðurinn er gífurlega forvitinn um það hvort svokölluð trúarbrögð skifti einhverju máli,
þá verður þessi ánægju ferð að einhverri ótrúlegri lexíu, en að lokum verður stjörnu fólkið þreytt á honum/henni og blekkir hann með því að tíminn sé útrunninn og hann verði þessvegna að snúa til
Jarðar aftur..

Steingeitin:
Það gæti tekið Steingeitina dágóða stund að átta sig á að hann/hún er ekki lifandi, vegna þess
að það eru sérstök herbergi sem líta eins út skrifstofur framkvæmdastjóra í augum hinnar
ný látnu Geitar..
Hvasseygur heldrimannslegur - draugur kemur inn og réttir geitinni leiðbeiningar handbók
sem heitir HVERNIG ER HÆGT ÞÉNA Á STJÖRNU MARKAÐINUM,
einnig ? vinnu endurmat ? þar sem farið er yfir hvað Geitinni hefur tekist eða mistekist í lífinu,
ásamt bleikum miða (átt við líkaminn endurmetinn..).
Steingeitur eru yfirleitt fljótar að snúa til líkamans aftur, þola illa enga líkamlega áreynslu of lengi..

Vatnsberinn:
Vatnsberinn kemur að perlu hliðinu, sér að himnaríki er ekki rekið af einingu og stefnir til vítis,
þar sem það er þó allavega óstjórn, og reglur eru til þess að brjóta þær..
Kalhæðnislegt sem það nú er, þá er dauða reynsla Vatnsberans hræðilega venjuleg...
Guð/Faðirinn, St. Petur, himneski kórinn og í þeim dúr.( önnur ástæða till þess að gera uppreisn
og stefna til vítis..)
Þegar í undirheimana er komið, þá æra þeir Satan og hans fylgismenn með sinni háværu og
kraftmiklu baráttu fyrir endurbótum og framförum og eru fljótlega reknir til baka í líkamann...

Fiskurinn:
Af einhverri ástæðu, þá taka Fiskarnir vinir okkar varla eftir upplifun dauðastundarinnar.
Í staðinn, á venjulegum degi á skrifstofunni, þá skýra margir Fiskar frá því að hafa séð veru
með langt andlit og sorglegan svip sem segir Fiskunum að fara rólega til baka í líkamann aftur...

 

Ææ ..aumingja Helgi .."bæla niður hláturinn"

Ég var búin að skrifa langa færslu áðan og ætlaði að vista og birta þegar að kemur að höfundur sé ekki innskráður..sem ég var VÍST!  Ég reyndi að "klippa" það sem ég var búin að skrifa og ætlaði svo að "skeyta" ( voðalega eru þetta óþjál orð) á wordskjal svo ég myndi ekki tapa því sem ég var  búin að skrifa en þá var það ekki hægt.  Það kemur alltaf "afrita/skeyta/líma er ekki leyft í vafraranum, viltu fá nánari upplýsingar um hvernig á að stilla það ? "  Ég smellti á já og þá kemur eitthvað upp sem ég nenni ómögulega að setja mig inní.  Ég reyndi að fara upp í browserinn " edit" og copy, en þá var það ekki hægt heldur.  Svo ég ákvað að taka sénsinn og "aftengja" mig og "tengja mig aftur.  Jú það tókst en hvað haldið þið! .... Jú auðvitað hvarf færslan mín út í veður og vind!  Ef það er eitthvað sem ég þoli ekki þá er það tap á tölvugögnum...arg!  Finnst svo tilgangslaust að byrja upp á nýtt.  Svo mikil tímaeyðsla. 

 Í fyrri færslunni sagði ég frá remedíu sem ég keypti í dag við flughræðslu, remedíur eru ekki "efni" heldur "hvatar" sem hjálpa líkamanum í raun að hjálpa sér sjálfum.  Ég prófaði að taka eina - bara fyrir forvitnisakir , fann svo sem ekki neitt, enda engin flugvél nálægt en ég uppskar höfuðverk..veit ekki hvort það var remedían eða þreyta, langar ekkert til að taka aðra remedíu til að sannreyna það! Tek þetta á hörkunni á föstudaginn!

 Já aumingja Helgi minn!   Í kvöld var hann staddur fyrir utan bílaleigubíl sinn á Reyðarfirði..læstur úti!  Lyklarnir í úlpunni og úlpan í bílnum!  Bíllinn læsti sér nefnilega sjálfur..soldið fáránlegt stilling..finnst mér.      Helgi hringdi í bílaleiguna, en hún lokaði klukkan 18. Helgi hringdi í Lögguna en þeir voru komnir á bakvakt og sinntu ekki svona útköllum en vísuðu honum á fyrirtæki sem sérhæfir sig í allskonar vanda.   Jú það fyrirtæki ætlaði að redda þessu og innan stundar birtist "fyrirtækið" sem reyndist vera góðlegur eldri maður sem reddaði þessu nánast á svipstundu.  Helgi ætlaði að borga en maðurinn sagði honum bara að renna við hjá sér eitthverntímann á morgun.  Stressið greinilega ekki að fara með þennan :D.  Jæja en sögunni er ekki lokið...Helgi seildist í úlpuvasann og lyklarnir voru ekki þar.......þeir reyndust svo  vera í smíðavestinu hans í vinnuskúrnum..muhahahahaha...æ ég má ekki hlægja að þessu skamm!   Eigið gott kvöld er farin að fá mér meira detox te. 

Ljót og gömul strætóskýli í úthverfunum

   Ég held að starfsmenn reykjavíkurborgar  planti niður eldgömlu og ljótu ryðguðu járnstrætóskýlunum í úthverfin þar sem þau eru nógu góð fyrir auga úthverfamannsins.  Á fjölförnum umferðagötum eins og td. á laugaveginum eða Suðurlandsbraut, þar er ekki að sjá þessi ljótu gömlu strætóskýli..þar eru falleg græn glerstrætóskýli sem gleðja augu ferðamannsins og allra þeirra sem eiga leið um fjölfarnar umferðagötur.   Ég á heima í mjög fallegu nýlegu úthverfi í Reykjavík , þar  er ósnortin náttúra og falleg fjallasýn, og falleg hús en það eina sem skemmir útsýnið eru þessi forljótu gráu ryðguðu strætóskýli sem plantað er niður með 100 m. millimili.  'Eg viðurkenni fúslega að þetta pirrar mig óstjórnlega.  Ég væri alveg til í að hafa grænt glerstrætóskýli fyrir utan gluggann  hjá mér en í staðinn blasir við eitt af þessum ljótu gráu hálfmygluðu strætóskýlum.  Ég held að gatan mín yrði miklu fallegri með græn glerstrætóskýli sem plantað væri hér og þar í götunni. 

En á móti kemur að gráu ljótu strætóskýlin vekja upp gamlar sætar minningar frá því ég var lítil og hélt í hendurnar á mömmu og pabba í sitthvora litlu hendina mína inní einu slíku.